Αυτή είναι μία ιστορία, που ανυπομονούσα να μοιραστώ: έλαβα πριν από τρία χρόνια ένα email με ένα demo, χωρίς κάποια παρουσίαση, εισαγωγή ή χαιρετισμό. Έβαλα λοιπόν να ακούσω τη μουσική του μυστηριώδους αποστολέα, όπως κάνω πάντα όταν λαμβάνω μουσικές νέων καλλιτεχνών.

Η μουσική του ΛΕΠΥΡ λοιπόν, ήταν εξαρχής μια ευχάριστη έκπληξη, κάτι νέο με δυναμική. Ήχοι ανεπεξέργαστοι, μίας μάλλον οικιακής ηχογράφησης, πολλά υποσχόμενοι, με κύριο χαρακτηριστικό το πειραγμένο,...με πετάλια κιθάρας, synthesizer. Κόλλησα με τη μία! Άρχισα, μέσα στην καραντίνα, να γυρίζω στο μυαλό μου ιδέες για την ηχογράφηση ενός δίσκου. Έστειλα το υλικό και στον Ekelon -φίλο, συνεργάτη μου και μουσικό παράγωγο- και τον έβαλα κι αυτόν στο τριπάκι. Σχεδόν εμμονικά, κατεβάζαμε ιδέες, τραγούδι-τραγούδι. Κι έπειτα, ήρθε η ώρα οι ιδέες να μπουν στο στούντιο. Πρώτο βήμα ήταν να έρθει ο δημιουργός, από τις μακρινές Σέρρες, να ακούσει τις ιδέες μας και να ξεκινήσουμε ηχογραφώντας τα τραγούδια του.

Όλοι οι μουσικοί που θέλαμε να συμμετέχουν στον δίσκο (Μαζόχα, Σωτήρης Ντούβας, Λάμπης Κουντουρόγιαννης, Μάριος Βαλινάκης από τους Mob και η Έλενα Λεωνή), μας έκαναν την τιμή να κάνουν τις ιδέες μας πραγματικότητα. Ο ΛΕΠΥΡ κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων ζούσε στις Σέρρες και όταν ολοκληρώθηκε είχε ήδη μετακομίσει στη Βαρκελώνη. Δε συναντήθηκε ποτέ με τους συντελεστές του δίσκου του, αλλά η τεχνολογία μας ένωσε όλους και ένα-ένα βήμα προχωρούσαμε, αργά μεν, αλλά με ικανοποίηση για αυτό που γεννιόταν από συλλογική δουλειά και καλές συνεργασίες με εμπιστοσύνη, φιλοδοξίες και πολλή αγάπη.

Για την ιστορία, «Bukurana» θα πει όμορφη στα αρβανίτικα είναι ένας δίσκος, που με το ένα του πόδι πατάει γερά στις ελληνικές παραδόσεις και το άλλο στην ηλεκτρονική πανκ. Είναι γεμάτος ρομαντισμό. Είναι μουσική για όσους αγαπούν να χορεύουν σε αναμμένα κάρβουνα. Το εξώφυλλο του δίσκου είναι έργο της Patricia Ghisjens, σε επιμέλεια του εικαστικού Γιώργου Μαραζιώτη.